Esaret Şiiri - Hatice Yuruboğa

Karanlık hapsetti bizi yalnızlıklara
Sükunet kapladı tüm şehri
ağızdan ne bir kelam ne bir söz çıkar oldu.
Ama dile gelmek ister sözler
kırmak ister bu esareti
Ama boyun bükük esaret kaplamış her yeri
şehir konuşmak ister her şeyi
Kalem yazmak ister seni beni onu ama kalemler suskun boynu bükük
Yer gök aydınlatmak ister her şeyi
ama karanlık pençe divan sarmış seni beni
Herşey usulsüz ve zalim
hapishaneler ıssız ve soğuk
Mesken tutmuş hapishane senin benim yolları
Parmaklıklar kindar,kıskanç salı vermez yollara
Her bir kafadan özgürlük senfonisi
Kıral çıplak haykırışlar ardından duyulan söz
Diktatör zalim acımasız .
Bu yol yol değil adı sonu gelmez zulüm.