Esaret Şiiri - Levent Topludal

Cennetten çıktım da nâra ulaştım;
Ah! Yolun sonunu görebilseydim.
Gurbet derler bir kâbusa bulaştım,
Şu düşü bir hayra yorabilseydim.

Bir işim, bir eşim, bir evim olsun;
Oğlumu evermek görevim olsun;
Bir de şu perdenin ucu sim olsun…
Muradıma bir son verebilseydim.

Akşam sabah aklım gider sılaya,
Ne yapalım alışmışım buraya;
Bir göz evi değişmezdim saraya
Ülfet perdesini yarabilseydim.

Bir el vermiş kaptırmışım kolumu,
Korkarım can burda bulur ölümü!
Anam babam beklemezdi yolumu
Gaflet zincirini kırabilseydim.

Hayalleri hatıralar yoğurur,
Zaman geçer siyah saçlar ağarır.
Gönül git der, sıla ordan çağırır;
Durur muydum burda? Varabilseydim.
9 Haziran 1994