Es Salâ Şiiri - Aydın Duran

Es başımızdan Es Salâ
Öldürüldüğümüz yerden
Götürüldüğümüz yerden
Vurulup ta düştüğümüz
Diriyken gömüldüğümüz
Kerbela’lardan Es salâ

Es başımızdan Es Salâ
Mezara atılan toprak
Dalda sararan yaprak
Belki suya hasret toprak
Belkide bin yıldır kurak
O vahalardan Es Salâ

Es başımızdan Es Salâ
Başlar üstünde bir tagut
Tapındığımız taştan put
Dönsün yine tozla buza
Varsa mecalin bir lahza
Sağdan ve soldan Es Salâ

Es başımızdan Es Salâ
Es’ki kulaklar çınlasın
Mazilerden bir gül açsın
Bölsün uykuyu bu hançer
Uyansın mümin kavimler
O minvallerden Es Salâ

Es başımızdan Es Salâ
Er kişiler niyetiyle
Anaların ak sütüyle
Pak bir nesil peydahlansın
Sava’nın gölü boşalsın
Kisra’nın burcu yıkılsın
Göğün yıldızları sarksın
Mecus’i ateşi sönsün
Durma ,dinme ,gel bir daha
Badire’lerden Es Salâ…