Es rüzgar es,
Benide al yanina,
Gittigin yerlere götür,
Mutluluga, umutlara götür.
Zamani geldi es artik,
Savur beni yalnizliklarin arasindan,
Kurtar beni iki yüzlü insanlardan,
Güldür artik aglayan gözlerimi.
Rüzgar es artik dayanamiyorum,
Yalnizligimla yasayamiyorum.
Hergün daha çok kahroluyorum,
Artik nedense gülemiyorum.
Gözümdeki yaslar kurudu,
Bildigimiz insanlik bumuydu,
Gözyasim bir damla suydu,
Simdi bir göl oldu,
Damla gözyasim denizleri doldurdu.
Tarih Ve Saati: 15/11/2004 12:05
Mustafa Aslan 2Kayıt Tarihi : 7.1.2006 03:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!