Es rüzgar. Şiiri - Necati Gedikoğlu

Gene kahrolası kor alazlandı,
Esmeye başladı hüzün rüzgarı,
Gene göz yaşlarım arar bahane,
Es rüzgar ateşler yaksın şu canı.

Es rüzgar tutuşsun küllenen yara,
Yanıp dumanlansın hicran yaşları,
Kara bir duman ol hicran dağında,
Sevda duasına gör çıkanları.

Anılar kıvranır açılı sara,
Hezeyan kovalar ucan kuşları,
Yakaran avuçlar açıldığında,
Dolu olda yağ sen gözyaşları.

Yine bağra düştü o açı kara,
Es rüzgar ateşler yaksın şu hanı,
Şu viran gönülde bir fani ara,
Yazısız okunur mezar taşları.

Anılar dürülsün mahpusa darı,
Mahpusun içinde mahkumu ara,
Es rüzgar ateşler yaksın şu bağrı,
İçinde hapsetmiş gardiyanları.