Es_le –M_estikçe Aşk

dağılmış bir yüreğin son katmanında eslem
özlemleri tutuşturan günlerin sonunda eser
küle çevirir nazları
kula çevirir aşkı
unutulmazlığa uçurum yapan bülbülün sazındayım
gül ile gülen arasında dikenlerini yaşamak anındayım
ummanlara sığmayan umduklarımızın en başındayız
sen kendine cennetler sunarken
ben cennet içre cennetinde huriliğine harlandım
sevgimizi ören arıların can çiçeğisin
dizelerime bal damlıyor tutkundan
özleyiş imgelerinde derin anlamlarda bekledim seni
aşka vurgun gözlerinden güneşler derledim
biraz daha büyüdüm aşk ışıklarında
es_lerin serinliğindeyim
çoşkun pınarlarında kana kana içiyorum
pınar başında aşk yaşında seni ekledim ömrüme
sensizliğin çiçek kokularına meyve ekledi kaderim
esintilerin bağlar uzaklarımı
düğümlenmiş bir anlaşılmazlığın çok uzak cam kırığındasın
kırk ayakların kırkı çıkmamış ki bizli günlerden
ve bitirdim diye ağıtlar sunuyorsun
alp er aşkin ölmedi
bu destanı kuşlar yazamaz
zaman ve sen yazar can çiçeğim