Es geçme Şiiri - Ahmet Coşkun

Es geçme

Eydir sevda deli gönül sevince
Toz pembe görme yarası derince
Kör ateşler yakar vakti gelince
Bir gönülden bir gönle uçmayasın

Çiçek açacaksın göğüs kafeste
Çağlayıp coşacaksın haz heveste
Güle şakıyacaksın bülbül seste
Her suda iksir akmaz içmeyesin

Bahardan gülleri kışta buzları
Seveceksin yokuşları düzleri
Yaran varsa basacaksın tuzları
Dosta bile sırrını açmayasın

Eğrisi doğrusu vardır her yolun
Eksiltme sevda meclisinde bulun
Derdi sevdası çok olur her kulun
Sevdayı muhabbetten kaçmayasın

Dünya yalan insan gerçek bilesin
Ne az ne çok kendin ol ki gülesin
Çoşkûnî yürekte öfke (kin) silesin
Her nasihat sevap es geçmeyesin