Es Geçemedim Seni Şiiri - Hikmet Nazlı

Es geçemedim seni
Vuruldum kaldım öyle
Saplandım ki hiç sorma.
Takıntım oldun önce
Saplantım oldun sonra.
Kurtulmaya niyet edişlerim var
Unutmaya yeltenişlerim
Ve seni vazgeçilmeye lâyık görmeyen asla
Kahrolası yürek var.
Aklım da gitti inan
Takıldım kaldım öyle.

Yaşamaya devam etmek isterdim
Kendimce, özgür.
Sıradan olsaydın ya,
Yalan oluverseydin.
Geçip, kaçıp aradan
Uçup gidiverseydin.
Sende kaldım inan ki
Ayrılmadım oradan
Gidemedim bir türlü.
Çakıldım kaldım öyle.

Eğer aşk buysa; eyvah!
Yandım müfreze gözlüm!
Çırpınmak, telaş, korku,
Kıskançlık, panik, özlem…
Ve kaldım tek başıma
Çöküntü ortasında
Yoruldum kaldım öyle.

Aşk denen şey, galiba;
Soyut içinde somut
Ve beynimde bir komut;
“Unut n’olursun unut! ”
Es geçemedim seni
Vuruldum kaldım öyle.
Nedense yüreğimde
Kahrolası bir umut.

18.11.2015
Bilkent