Benim yelkenlerim yıpranmış rüzgar
Pusulam düşmüş
Derin karanlık ve soğuk okyanuslara
Kaptanım kesmiş umudu rüzgar
Tayfalarım yorgun
Yarım kalmışım gökteki solgun ay gibi
Yolumu hüzünlü bulutlarda kaybetmişim
Kıyıda köşede unutmuş beni fenerler rüzgar
Uçurtmaları gibi gözden çıkarmış beni
Sahilde hizamda koşan çocuklar
Yüzmeye mecalim yok rüzgar
Karanlıklarda mayınlar bekler yolumu
Gövdemi itip kakma
Uyandırma beni burnuma dalaşıp
Demirlemişim sonsuz karanlıklara rüzgar
Körlüğe alışmış artık
Işığı unutan gözüm
Kayıt Tarihi : 17.6.2009 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!