Eş Demesinler! Şiiri - Mehmet İslami

İmânda Farz Altı Fakat İslâmda
Yetmiş küsûr iken BEŞ demesinler
Kâbilin gürûhu toptan isyânda
Münkiri; Habile eş demesinler

Zulmeden zâlime hesabı sorun
Dînin, Milli zembereğini kurun
Helâl meydanında perdaha durun
O leşler; bir leş miş, leş demesinler

Ayı; ahlat arar, deveyse diken
Gülüdür bülbülün boynunu büken
Anaları seni bekliyor iken
Veledleri nasıl koş demesinler?

Münâfık; müstakim rahından sapar
Düşmanın en sahih deneni çapar
Bunların dilini boynuyla kopar
Belki de ederiz tuş demesinler

Fikri ehli küfür yasıklarına
İzzeti düşmanın basıklarına
Üzengiyi vurda kasıklarına
Bindiğin katıra çüş demesinler

Nerede? çınarı kökünden söken
Kıtâlar beklerken, üstünde, diken
Cebeli tarık hep hasret çekerken
Kademine nasıl hoş demesinler?

Halife-i Beşer İSLÂMİ varken
Ezânsusmaz Bayrakinmez diyerken
Ab-ı hayat, kevser zemzem içerken
Şühedalar nasıl coş demesinler?