Eş değerdir Şiiri - Zeynep Beşen

siz bilmezsiniz o leylanın gözlerini
içinde neler saklıdır ne gizlidir.
leyla gözlerini saysın ki
gökten düşme aldır sarıdır
içinde kurutulmuş bahardır.
öyle durudur öyle yalın dır ki
o belanın gözlerin de ceylanlar korkmadan suyunu içer
içer de dağlara bayırlara leylanın gözünü işler.
o hebanın gözlerinde çocuklar uykuya dalar
anneler dinlenir
maşuklar ağlar
gelinler adım adım büyür.
o kehribarın gözleri.
bazen ala bildiğine mavidir gök gibidir
seni yutar durur da elleşemezsin kendine.
boğulmak bir başkadır o efsunun bakışında.
deryadır bazen
dalgasında kaybolmak için çırpındığın.
başlı başına üryandır onun gözleri
her baktığında baktığından utanırsın
ki bu utanmanın uğrunu başka hiç bir şeye değişmezsin.
bazen koyu mavidir iki adım sonra laciverttir.
yıldızlar vardır içinde
baktıkça içine kayar içine bir bozgun salar ki;
ah etmek küfür gelir.
iki dünya iki güneş tir onun gözleri
göz kapakları ancak kalbine iner
bir bakışıyla içinde tufanlara gebe bırakır seni de;
gider memleketine.
dur demek mi gidişine
hangi yürek dayana bilir o ahu anber'e.
bazen yeşil dir orman gibi biter içinde,
bazen turuncudur baktıkça senin ısındırır,
bazen de kahvedir buram buram tüter gözünde.
bakanı can evinden vurur,
suskunluğunu dilini anlayan okur,
o eflatunun gözlerinde gezinmek birazda deliliktir
her bakışında seni uçurumlarda gezdirir
düşmeyi göze almam gerekir
bakışında kaybolmak içtenliktir
aşık için ne güzel yerdir.
o fürüzanın gözlerinde bitmek
sanki köklerinin cennette yeşermesine eş değerdir.
o agranın gözleri yaradır
şifasızlıktır.
çoğu yerde kedere bulaşmaktır.
o da bilmez onun gözleri bir başına
başlı başına
İstanbul dur!
hem kalabalık
hem tenha
çoğu yerde yitiktir kendine.
çoğu yerde müstasna..