EŞ BOŞ
Boşluğa dönüşen farkındalık,
Bir ara güç olmuştu!
Boşluğa ulaşan farkındalık,
Bir ara yol olmuştu!
Boşluğu yaratan farkındalık,
Bir ara yoktu!
Önce FARını açtı,
KINınından kılıcını çekti,
DALI Kesti!
İlk bildiği;
Boş boş bakmaktı!
Boştu!
Sonra boşluk,
Yavaş yavaş
Doldurdu kendini
Boşlukla,
Boşu boşuna!
Kayıt Tarihi : 17.9.2004 15:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)