Erzuruma Dair Şiiri - Emel Oruç

yine kar yağıyor,yine gelinliğini giyiyor erzurum..rüzgar dağıtıyor pervasızca bu beyaz mutluluğu.kimi zaman yıllardır dikilmekten yorgun düşmüş bir çamın tepesine,kimi zamansa hoşnutsuz gönüllere dokunduruyor o beyaz elini.
yazdan sonra hiç hazan gelmiyor burası direk kışa teslim ediyor kendini.bir de gurbetlik var en derinde hissettiren.iliklerine kadar hissediyor insan hasreti,özlemi,yalnızlığı...hiç başka birşey doldurmuyor bu acımasız eksikliği.yorgun düşüyor bazen sığınacak bir liman aramaktan,mutsuzluktan.herşeye rağmen üşütüyor adamı bu zalım şehir..