Erzurum var Şiiri - Hüseyin Kotan

ERZURUM VAR

Isınmadı bir türlü
Sıcacık kanın
Özgür olamadın gönlünce
Sıkıldı canın
Dağıda, taşıda hor geldi
İnsanlarsa sevimsiz
Şehirmiydi geçimsiz?
Sen yeni gelmiştin
O asırlar öncesinden vardı
Her kış bu şehre
Karlar yağardı…
Sen geldin diyemi yağdı,
Onca kar?
Sen geldin diyemi soğudu
Şehir…
Sana nisbetmi duruyor
Kale…
Sana nisbetmi akıyor
Nehir…
Bir gün gideceksin buradan
Yükünü tutunca,
Bitecek okulun,
Diploman alınca.
Dönüp bakmayacaksın,
Adam olunca,
Aşık olunca…
Hep ölme yaptılar
Dönüp bir kez olsun,
Bakmadılar…
Hiçmi yüreğin yanmadı?
Hiçmi ellerin ısınmadı?
Hepmi dondun?
Kayıpta düytüğün an,
Güldüğün zaman,
Hiçmi olmadı?
Güzel bakmadınki,
Güzel göresin.
Sevemedinki, bilesin…
Sizin için nice veliler,
Şehid oldu, Ali’ler
Haberiniz olmadı
Bilmediniz…
Bili bile geldiniz
Bir türlü sevmediniz…
Vefasızlar…
Bari sen yapma
Kendini aldatma.
Ya burada ölseydin?
Ya buraya gömülseydin?
Rızan yokmu?
Kim sarar seni?
Kim arar?
şehrmi soğuk, yoksa senmi?
İstiyorum gitmeni
Burası Mecnun dolu, Leyla dolu
Burada yaşar Anadolu…
Sevsen ne olur, sevmesen ne?
Vefasız hatırana
Bir fidan diksene…
Buradan nefes alır vatan
Burası dolup,boşalan bir han…
Burası yüksek…
Sen alçaklara in…
El sallarken, sevin…
Soğuk burada, burada kar
Sevsende, sevmesende
Unutma…
Erzurum var…
…

Hüseyin Kotan