Erzurum'um Şiiri - Gürşat Polat

Gezdim tozdum nice şehir
Sendeki huzur ve şefkati bulamadım
Ey Erzurum'um!
Anam kadar merhametli
Babam kadar babacansın
Senden aldım havanın en temizini
Senden içtim suyun en şifalısını

Gün oldu bakışlarınla bağrımı yaktın
Gün oldu işvenle acizi kendine mest ettin

Melekler yavaş yavaş getirir kar tanelerini
İncitmemek için seni ey narin şehir
Kar anne şefkatiyle örter üstünü
Bir dahaki bahara dinç ve bol kalkasın diye
Baharda tüm çiçekler özenle açtırılır
Uykunu bölmemek için

Ve şimdi uyanma zamanı
Şimdi gel gör Erzurum'umu
Gelincik çiçekleri, kar çiçekleri, papatyalar...
Yaylandaki suda soğukluğun yanı sıra merhamet var
Ne güzel olur çökelekle tere yemek
Bir de lavaş olursa değme keyfe!
Yanında da kıtlama şekerle bir bardak çay...
İşte hayat dadaşım
İşte hayat...

Doyasıya gezmek
Doyasıya koklamak ne güzel seni
Sen nefesim
Sen hayatım
Sen Erzurum'um