Erzurum tren garı Şiiri - Dağlar Özügüç

Yoruldum ama hiç bir şeye değmedi
Hayatı güzelleştirmek için çabaladım olmadı
Bu saatten sonra pişmanlık fayda etmiyor
Eski hep özleniyor ama yaşanmıyor
Dertli yüreğinde hep dert taşır
Kimse dönüp de yardım etmez
Gidilen bazı yollar vedasız biter
Bazı yollar ise gitsende bitmez
Erzurum tren garını konuştursan
Kim bilir ne çok şey söyler
Halâ kızgınsa boynunu büker
Belkide hiç bir şey söylemez
Ne kadar saklasam boşuna
Şimdi olanlar gelince aklıma
Üzülürüm yitip giden hayatıma
O gün gelmeyeceğini düşünerek
Erken ayrıldım gardan
Kırıldığını anladım bıraktığı göz yaşından