Bingöl dağlarının, hemen eteği,
Aras nehri çıkar, meşhur çiçeği,
Yaz gelende, arı yapar peteği,
Çayır çimen, bozkırları Beşdere,
Yukarı bastokmuş, eskiden ismi,
Kış gelince, beyaz oluyor cismi,
Çetin kış mevsimi, oluyor hasmı,
Ortasından, kanal akan Beşdere.
Kırk beş kilometre, ilçeye yolu,
On yedi haneydi, sadece hali,
Hayvancılık yapar, bur da ahali,
Şimdi ne haldesin, bilmem Beşdere.
Ben gidince, Camii bile yok idi,
Telefonu, bir evdeydi, tek idi,
Rakımın sorarsan, bin beş yüz idi,
Çok çetindi, kışın senin Beşdere.
İnternetten aradım, buldum seni,
Yukarıya koydum, işte resmini,
Şimdi senden, çokları da göçtü mü?
Ne haldedir, halin senin Beşdere
Selam olsun benden, o garip yere,
Hiç bitmeyen anı oldun, Beşdere,
Yollarında yaya gittim, kaç kere,
O yıllar da böyle idin, Beşdere.
1991 İLA 1994 YILLARI ARASINDA GÖREV YAPMIŞTIM
TEL; 05308830719
ozyurtsyyhotmail.com
diğer adresler
http://www.Antoloji.Com/isa_ozyurt
İNTERNET SİTEM
http://gunebakanim.tr.gg/
http://www.edebiyatdefteri.com/index.asp? istek=siirlerim
İsa ÖzyurtKayıt Tarihi : 15.1.2010 10:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Seyfeddin KARAHOCAGİL
TÜM YORUMLAR (1)