Erzurum dedikleri dümdüz bir ova.
Karlar beyaz kuş olmuş, dağları yuva
Anam, adın dilimde sessiz bir dua.
İncinirsin, elinden tutamıyorum.
Bu odalar bir tek senin mi kaderin?
Yüreğine dert olmuş bütün kederin.
Ne kadardı bu yaran, ne kadar derin?
Paramparça oluyor, bakamıyorum.
Kolların çürümüş, iğneler tutmuyor.
Uykun var, doktorlar seni uyutmuyor.
İlaçlar ateşini hiç soğutmuyor.
O halini, aklımdan atamıyorum.
Yanağımda yaradır son öpücüğün
Yatağında, yanında bak küçücüğün
Sana mı kuruldu bu tören bu düğün
Gidiyorsun, yoluna duramıyorum.
Dağlar sarmış Erzurum’un her yanını
Gelin ettik seni salını salını.
Erzurum da anam bıraktın canını.
Görme anam halimi, kanamıyorum.
Fahrettin Köseoğlu
Kayıt Tarihi : 27.4.2004 10:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Erzurum'da yitirdiğim Anam'a
Allah rahmet eylesin, Mekani cennet olsun.
Yazar: adem bilici, istanbul
Tarih: 12.02.2008 Saat: 12:13
Yazar: adem bilici, istanbul
Tarih: 12.02.2008 Saat: 12:13
Beraber geçelim tut ellerimden.
Niyet ak güvercin, vuslat gökyüzü
Beraber uçalım tut ellerimden
Gönüldeki birlik kalkandır dışa
Aldırma ayaza, yele, yağışa
Giden ilkbahara, gelecek kışa
Beraber göçelim tut ellerimden
Birleşmek üzredir şafakla gurûp
Korku beklenilmez kapıda durup
İster zehir olsun, isterse şurup
Beraber içelim tut ellerimden.
Çağır hayallerin en ötesini
Yakından duyarsın dostun sesini
Sonsuz mutluluğun penceresini
Beraber açalım tut ellerimden.
hatırla kaybolan hatıraları
Elmastan ışıklı, altundan sarı
Zaman tortusundan işte onları
Beraber seçelim tut ellerimden.
Şüphe “başlangıç”tır, karar “nihayet”
Zamanı zamana etme şikayet
Kaçmak kurtuluştur diyorsan şayet
Beraber kaçalım tut ellerimden
Adem Bilici.03.03.2007
bizlerde erzurumlular olarak edebiyatçılarımızı ve şiir sevenlerimizi bir araya getirmek üzere bir gurup kurduk 'erzurumlu şiir sevenler gurubu' sizleride armızda görmekten gurur duyarız saygılarımla
muammer ertem karakaya
TÜM YORUMLAR (11)