Erzurum'a Ağıt Şiiri - Ahmet Çiçek

Aşk; güneşle karın buluşmasıdır Erzurum’da
Arıyor bu çaresizlikte gözlerim gözlerini
Bir tutam boşluk kadar yer kalmadı bende
Ben miyim sende kalan; gör hallerimi

Kulaktaki her sesin sebebisin Erzurum
Satır başlarında bekleyen yar gibisin
Dağıttığın rüzgârın perişanlığı kadarım
Sen misin bende olan; güneşte kar gibisin

Örtmüş gökyüzümü; ufkum görünmez şimdi
Suskunluğum mahşere kadardır bilesin
Gelmeyen baharda sancısız yarayım şimdi
Ya ben sana varayım ya sen bende kalasın