Erzurum'a Şiiri - Gürsoy Solmaz

Dört kapıdan yedi diyar menzile
Yollarda vuslatı bulduran şehir.....
Destanlar yazarak düşmana bile
Destanlar okutan ey destan şehir...

Minareler seda, kubbeler yankı
Yaparken, Erzurum canlanır sanki
Yüreği titriyor buna inan ki
İnsanda bitmeyen heyecan şehir...

Elinde kınası delikanlılar,
Bir dadaş tavrıyla dadaş şanlılar...
Tarihler anlatır, dinleyen anlar...
Kendini tarihte anlatan şehir

Ey Erzurum sisli dağlar gibisin,
Ey Erzurum süslü bağlar gibisin
Ey Erzurum sesli çağlar gibisin
Bu Erzurum yaman en yaman şehir...

Tos vurur koçları yaylalar şenlik,
Benden önce gelmez gelmeyen benlik
Her zaman şen diyar, bitmez esenlik
Bu şehir bir başka, başka can şehir...

Yer altında yatan nice ulular
Abdurrahman Gazi,Habib Babalar,
Ulu Türk, Atatürk hemşehrisi var;
Her Türk’e türküce kol açan şehir...

Türkülere ilham olan Erzurum
Ecdattan yadigar kalan Erzurum
Gelsin bana derdin belan Erzurum
Görenin içinde balacan şehir...

Türkülere ilham olmuş burası
Tartıyla ölçülmez ağır darası,
Her şanda ilk başta onun sırası
O yüzden zirvesi hep duman şehir