Erzurum Şiiri - Zekeriya Gedik

Doyum olur mu ona yıllar çabuk geçiyor
Ruhumuzun mayası canım gülüm Erzurum
Palandöken dağına çıkanlar seyrediyor
Hayallerde yaşanır dağın, ovan Erzurum

Gün batarken ufukta elvan, elvan rengi var
Gece ve gündüzünün ne emsali dengi var
Erzurum’u bilirim onun güzel rengi var
Rüyalarda yaşanır gece gündüz Erzurum

Alır bizi götürür maziye, uzaklara
Tarih ibret fısıldar kurulan tuzaklara
Çeker bizi götürür her an o topraklara
Gönüllerde yaşanır hatıralar Erzurum

Gülistandır gül kokar köyümün bahçeleri
Güneş doğar mı acep açmadan goncaları
Ruhlara neşe katar mehtaplı geceleri
Hastalara şifadır havan, suyun Erzurum

Sanmayın doyum olur rüzgâr serinliğine
Bir anda kayboluruz aşkın derinliğine
Güzellikler nakşolur bizlerin benliğine
Sevdalarda yaşanır karın, kışın Erzurum

Yaz gelince serindir Bardız’ın bahçeleri
Âşığı mecnun eder gül ile sümbülleri
Orda dinmez fecre dek öter şen bülbülleri
Sevenlerin konuşur âşıkların Erzurum

Allah’a şükür olsun duyduk güzel sesleri
Rüzgârı gül kokuyor inliyor nefesleri
Mahşere dek dinmesin ‘Dadaşın’ hevesleri
Zekeriya konuşur kahramanın Erzurum