Erzurum Şiiri - Abdülkadir Şahin

E r z u r u m

Bahar olur dağlar çiçek açarlar
Kokuların ovalara saçarlar
Göç göç olur yaylalara göçerler
Dağlarında dumanın hoş ERZURUM
Dergahında imanın hoş ERZURUM

Yaz gelende tarla çayir biçerler
Öğlen olur ayran gelir içerler
İşe dalar kendisinden geçerler
İnsanın hoş, işin bir hoş ERZURUM
Pestil ceviz, keşin bir hoş ERZURUM

Güz gelende dökülürler yarpaklar
Gazellerle örtülür hep torpaklar
Yağmur yağar sel su olur sokaklar
Cağ kebabın aşın bir hoş ERZURUM
Kehribarın taşın bir hoş ERZURUM

Bir bakarsın duman sarmış dağlari
Çeçil peynir sari tere yağlari
Bir başkadır dadaşların baş bari
Ciridin hoş, dadaşın hoş ERZURUM
Düşmanlarla savaşın hoş ERZURUM

Kış olanda karlar yağar ovaya
Cümle kurt kuş kapanırlar yuvaya
Dedeleri el açarlar duaya
Hatimlerde bin birin hoş ERZURUM
Dilin bir hoş, dinin bir hoş ERZURUM

Dadaşların hoş sohbete tutuşur
Çaylar gelir ortalık bir yatışır
Aşıkların türki söyler atışır
Şiirin hoş, ozanın hoş ERZURUM
Okuyanın yazanın hoş ERZURUM

İbrahim Hakkı’nla, Alvarlı’n ile
Nene Hatun’ların şehitlerinle
Saltuklu, Selçuklu, Osmanlı ile
Asâletin, özün bir hoş ERZURUM
Sohbetin hoş sözün bir hoş ERZURUM

Kadir der ki ele gettin hoşuma
Ne söylesem zanirem ki boşuna
Rast gelmedim dünyada bir eşine
Yurdumdaki yören bir hoş ERZURUM
Düğün, dernek, tören bir hoş ERZURUM

A.KADİR ŞAHİN -OLUR- ERZURUM