Erzurum Şiiri - Celal Odabaş

Yıllar ile yollar ayırdı bizi,
Hasretinden divaneyim Erzurum!
Sevgin yüreğimde dinmeyen sızı,
Yabanda bir viraneyim, Erzurum!

Delikanlılığım, gençliğim sensin.
Soluduğun nefes, içtiğim sensin.
Düşümde, kuş olup uçtuğum sensin.
Kanat çırpıp konamadım, Erzurum!

Nice evliyalar devran eyledi,
Ne güzeller sende seyran eyledi,
Göreni kendine hayran eyledi,
Lezzetine doyamadım, Erzurum!

Soğuğun bir başka, buzun bir başka,
Sohbetin bir başka, sözün bir başka,
Baharın bir başka, güzün bir başka,
Kar olup da yağamadım, Erzurum!

Sevdan ile sarhoş dönüyor başım,
Elinden olaydı ekmeğim, aşım,
Elliye yanaştı burada yaşım,
Piştim amma yanamadım, Erzurum!

Yağmur olam, rüzgâr olam, kar olam,
Düğün olam, dernek olam, bar olam,
Kara gözlü bir güzele yâr olam,
Dedim amma, olamadım, Erzurum!

Arifleri dergâhında tok gördüm.
Cahilleri bargâhında yok gördüm.
Ahu gözlü bir dilberi çok gördün.
Derde deva bulamadım, Erzurum!