Erzurum Şiiri - Nesip Aykın

ERZURUM

Gış gelende palandöken dağında,
Garın olim, tipin olim erzurum.
Sonbaharda bomboz olan bağında,
Rüzgar olim çali olim erzurum.

Umudunu yaz bahara bağlamiş,
Geçimini gıt kanaat sağlamiş,
Gurbet elde için için ağlamiş,
Gulun olim, dertlin olim Erzurum.

Senin için güzel günner dileyen,
Mevlam guvvet versin golan bileyen.
İlkbaharda ovada gezip meleyen,
Gudigin, gıdigin olim Erzurum.

Çile meşergatle geçer zamanın,
Gurbet elde kimse duymaz amanın,
Tandur başındaki hisin dumanın,
Çaputi, küvlesi olim Erzurum.

Gözünden değil gönlüne akar yaşın,
Sofranda baştacı kartol aşın,
Gogarayla görürsün nakliye işin,
Öküzüne sami baği olim Erzurum.

Dağlarında kekliklerin süzülür,
Adın Dadaş oğli diye yazılır,
Baharda löbiyeye garıh gazılır,
Kehanında megel olim Erzurum.

Bayırında goyun guzu yayılır.
Türkülerin gurbet elde duyulur.
Dadaş adı dört bir yanda sayılır
Neferin, esgerin olim Erzurum.

Gargabazar daği, dağların şahi,
Zalimde kalırmı mazlumun ahi
Her ferdinde bulunur emrahın ruhi,
Şairin şiirin, olim Erzurum.

Sevgi galasisen igidin merttir,
Toprağın verimsiz iklimin serttir.
Payına düşen çiledir derttir.
İllacın dermanın olim Erzurum.

Nesip der guş ganatsız uçarmi.
Yalancı çiçekler koku saçarmi,
Bu garibe bağrında bir yer açarmi,

Son nefeste seni anim Erzurum,
Mezerinde misafir olim Erzurum.

YAZAN:Nesip AYKIN-29.04.2001 UŞAK