Evlerinin önü yonca
(yavrum) Yonca çıkmış gül boyunca
Benim yarim gonca gülden gonca
Yeter yavrum yeter naz eyleme
Ellerin sözünü söz eyleme
İndim o yarin bağına
Gördüm o yar gelin gitmiş
Bağ gözüme hor göründü
Allanıp gezenim gitmiş
Ela gözlü dilber
Kaşların ince ince (vay le le vay le)
Ölürüm görmeyince (yar yangınam ben vurgunam)
Ben senden hiç ayrılmam (vay le le vay le)
Kabire girmeyince (yar yangınam ben vurgunam)
Kaşların karasına (vay le le vay le)
Keklik gibi kanadımı süzmedim
Murat alıp doya doya gezmedim
Bu kara yazıyı kendim yazmadım
Alnıma yazılmış bu kara yazı
Kader böyle imiş ağlarım bazı
Kemend attım dala ben
Düştüm naldan hala ben
Çör çöpten yuva yaptım
Uçurmadım bala ben
Dağlara kar düştü gel
Küstürdüm barışamam
Ayrıldım kavuşamam
Göz açdım seni gördüm
Yad ile konuşamam
Dert bende kara bende
Küstürdüm barışamam
Ayrıldım kavuşamam
Göz açtım seni gördüm
Yad ilen konuşamam
Dert bende kara bende
Mecnun’um Leyla’mı gördüm
Yüzüme bir baktı geçti
Çözemedim ak elleri (oy oy oy)
Kaşlarını yıktı geçti
Gözlerini hançer gibi
Narman kazasında bir gelin gördüm
Aklımı fikrimi hep ona verdim
Ben de bu goncanın bülbüli oldum
Yanaklar allanmış eller kınalı
Acap kimlerdendir bu güzel gelin
Narman kazasında bir gelin gördüm
Aklımı fikrimi hep ona verdim
Bende o goncanın bülbülü oldum
Yanaklar allanmış eller kınalı
Acep kimlerdendir bu güzel gelin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!