Erzincan Zelzelesi Şiiri - Bedir Kuş

Zemheri ayı, gece zifiri karanlık
Kıyamet sahnesi sahnelendi bir anlık
Yıl bin dokuz yüz otuz dokuz ve Aralık
Yerle yeksan nice canlar verdi Erzincan.
Gökyüzünü kapladı kapkara dumanlar,
Canımızı yaktı enkazda diri yananlar
Gözyaşı sel oldu felaketi duyanlar
Yerle yeksan, nice canlar verdi Erzincan
Adeta kıyameti yaşadı Erzincan
Dağlar yürüdü, ortalık oldu toz duman
Kara toprağa verildi on binlerce can
Yitik yiğitlerine dayanır mı yürek?
Enkazın altında bebesine sarılmış anne
Yanan yüreklerse döndü yangın yerine
Naçar kaldı insanlar imdat seslerine
İnim inim inleyen canlar, can derdinde.
Etrafında dizi dizi dumanlı dağlar,
Düşen kor bağrımızı alev alev yakar
Bu öyle bir felaket ki; Türkiyem ağlar
Sen ağla Erzincanlım Can'larına ağla.
Şirin şehrimse tamamen oldu harabe,
Cananı sinesine aldı Terzi Baba,
Adsız yatanlarsa sığmaz nice kitaba
Ruhları şadan olsun can veren canların.
Dağlar titrer, yürekler ürperir korkudan
Kıyamet yaşatır canlılara an be an,
Deli gibi insanlar, akıl gider baştan
Böyle acılar yaşatmasın Yüce Mevlam
27.12.2019