Sıla özlemi yakıyor yüreğimi,
N’olur götürün beni canevime.
Yakıp kül eylemeden bedenimi,
N’olur götürün beni canevime.
Ağaçlar yapraklarını dökmeden,
Goncagüller de dalından solmadan,
Şakıyan bülbüller güle doymadan
N’olur götürün beni canevime.
Ne de güzeldir dumanlı dağları,
Cana can katar morüzüm bağları,
Özlenmez mi acep sohbet dostları?
N’olur götürün beni canevime.
Çağlayan’da buz gibi sular çağlar,
Sıla türküleri sinemi dağlar
Ah, gurbette garibim,anam ağlar
N’olur götürün beni canevime.
Kıvrılan yollar çok uzak olsa da,
Ölüm yollarıma tuzak kursa da,
Dağlar vuslatıma engel olsa da,
N’olur götürün beni canevime.
Terzi Baba'yla ünlü ereni var,
Nice nice isimsiz yareni var,
Hakkın yoluna gönül vereni var
N’olur götürün beni canevime.
Gece düşümde Erzincanı gördüm,
Canlarını yüreğime gömdüm,
Hasretiyle yanıp,yanıp kül oldum.
N’olur götürün beni canevime.
(2008)
Bedir KuşKayıt Tarihi : 2.5.2008 10:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bedir Kuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/02/erzincan-ima.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!