Erzincan'da Ölüm

________________________Bingöl depremi için yazamadığımın yerine....
Ben henüz ana karnında bir çocuk
39 Erzincan depreminde ölmüşüm
Taş, tuğla ve kalaslardan ibaret
_______________yapıların dünyası
Çöküvermiş uykuda anamın üzerine
________________toz toprakla karışık...

Az çok hatırlıyorum
Umut dolu gözlerimi yakmıştı dumanlar
Küçücük ellerim ezilip kanamıştı
Ve her yanım yara bere içinde,
_____küçücük canım tarifsiz acımıştı...

Yatıyorken 39 dan beri
____anamla sarmaş dolaş mezarımda
Tekrar tekrar uyandırıldım
___________başka başka sarsıntılarda
53 te Yenice’de Gönen’de
70 te Gediz’de,75 te Lice’de
Kaç kere öldüm yeniden
Ve kaç kere öleceğim
___________kim bilir daha...?

Benim bildiğim depremlerde
Çökerdi dünya garibin evleri
_____________ve ahırları üzerine
Kırılırdı canlar..
Ayakta kalırdı fakat
_________devlete ait yapılar
Tersine dönmüş şimdi dünya
Kamu binaları tuz buz yerde
Evler ve ahırlar ayakta nedense?
En azından;
92 Erzincan’ında bu böyle...

Ey bu ülkeyi yönetenler
Ve muhalefet etmek adına
_________muhalefet edenler
Ve yardımcıları
____________ve yardakçıları
Son bulsun artık
___bu kayıkçı kavgaları
Bu ülke bizimse insanıyla birlikte
Değer verin biraz da insana...
Kazalarda, çığ altında
Ya da ufak sarsıntılarda
Çökmesin binalar artık
Ölmesin tek yaşlı, ana-baba ve çocuk...

Kapatalım artık böylesi ölümlere kapıları
Ölümler girmesin uykuda evlerimize
Çalmasın kapıları ikinci kereye
Erzincan gibi yarın
___________bir başka görüntüyle.......

14.03.1992 /18: 05

Demişiz de kendimiz dinlemişiz......Başka duyan olmamış hiç....Bingöl depreminin acısı da eklendi antik-acılarımıza......