Erzincan Şiiri - Ömer Tekirdag

Ey şehri Erzincan
Ben sana ne diyem
sen de mi var garabet
Yoksa haberimiz mi yok kopmuş da kıyamet
Bakın şöyle bir tepeden
Binlik arenayı sokmuşlar ortasına şehrin
Bilirim ki kan ağlar için için
İki dene dengesizin sözü için
Yetmedi mi daha bitmedi mi
Şifa verecek diye hastalığa ettiler gebe
Çevrelenmiş çerçeve misali bir tablo
Burnun ucunu göremeyenin verdiği zarar o,
Bırakıldın yığınca beton ve egsoz içre
toprak kokusuz buğusuz yağmur
İnsanı tavla, ruhu bilmem ne kavurur
Şehir medineden inşa eder medeniyet
Kim duydu kimin umurunda hep kemiyet
hem de kötü niyet
Dağı taşı muhkem kılındı mesken edinsinler diye
defalarca tebdil edilmiş anlasınlar korlanmasın gelsinler dize
Ah Erzincan kıyılır mı sana sormuyorum
Kıydılar
Ve İsmet Özel'den Esenli Bildirisi
"Bir şehrin urgan satilan çarşilari kenevir
kandil geceleri bir şehrin buhur kokmuyorsa
yagmurdan sonra sokaklar ortadan kalkmiyorsa
o şehirden öcalmanin vakti gelmiş demektir"
Ömer,Ertuğrul ve Orhan