Erzincan Şiiri - Mustafa Uzun 3

Bu ayrılık gayrı cana yetişir.
Toprağın burnumda tüter Erzincan.
Kaldım gurbet elde zindanda esir.
Bunca çektiklerim yeter Erzincan.

Ben sana gönlümü önce bağladım.
Seni mapus damlarında aradım.
Ben senden hiç ayrılamam sanırdım.
Ayrılık zindandan beter Erzincan.

Her gece uykular kırka bölünür.
Hayalin duvarda bana görünür.
Of çektikçe şu yüreğim sökülür.
Gözlerimin feri yiter Erzincan.

Yeşermiştir yamaçlarda o bağlar.
Yaylalar dumanlıdır karlıdır dağlar.
Aklıma düştükçe içim kan ağlar.
Aklım bu başımdan gider Erzincan.

Senden uzak kalmak içime batar.
Sen olmasan bu can bin yılda yatar.
Gönül seni unutuncaya kadar.
Mezarımda otlar biter Erzincan.