Erzen Şiiri - Ertuğrul Bey

Erzen'de karanlık bir geceydi
Vakit gündüze gebeydi
Yer yüzünde bir şehr'i güzellikte saatler adeta durmuş gibiydi
Bundan tam 40 sene önce vakit vakti sessiz ve kimsesiz bir gece
Erzen'de çilekeş ve helal süt emmiş bir anne dünyaya getirdi onu sessizce
Bundan tamı tamamına 40 sene önce bir MELEK doğdu babası kulağına ismini okudu
Ve o melek büyüdü Genç kız oldu
Alladılar pulladılar gelin oldu Yıllar coşkun bir nehir gibi akıyordu akıyordu
ANNELİK ona çok yakışıyordu

Erzen'de karanlik bir gece gel gelelim ki hayat insana her zaman güzelliklerini sunmuyordu sunsada insanlar buna müsade etmiyordu
O ise parıl parıl parlıyordu
Kap karanlık gecede etrafına ışıklar saçıyordu ve bir yıldız doğuyordu kimseler farketmiyordu zorluklar ne olursa olsun
Asla pes etmiyordu..

Acılarını kayıplarını yokluklarını
Heybesinde saklıyordu göz yaşlarını yüreğinde
Herkes ona bir isim yakıştırsada o çok iyi biliyordu adını soranlara Kapkara gece kapkara diyordu

Erzen'de karanlik bir gece nedendir ve nasıl bir bilmece
Dudaklarımda bir tebessüm dilimde tek bir hece tek bir cümle erzen'de kara kara kapkara bir gece
Duyguların telafuz edilemediği anlardayım
ERZEN seni anlatır bense yokluklardayım
An be an kalbimden dökülen mısralardayım
Kâh gökyüzünde Kâh yeryüzünde
Buruk bir sevinçte tatlı bir hüzündeyim ve her zamanki gibi ERZEN'DE KAP KARANLIK BİR GECEDEYİM!