Bir hadis kâfire der: “Hiçbir şey eğriltemez,
Söküldüğünde ise, her şeyiyle sökülür,
Dimdik duran bir ağaç, büksen hiç bükülemez,
Erze ağacı gibi, bir defada sökülür…”
“Müminin misaliyse, ekin demeti gibi,
Rüzgâr onu eğriltir, kimi kez yere yıkar,
Kimi kez de doğrultur, hayatı böyle gibi,
Eceli gelinceye kadar, düşer, doğrulur, kalkar...”
Kâfir ki esasları, kabul ve tasdik etmez,
Erze ağacı gibi, dimdik durur bükülmez,
Sonrasında sökülür, kökleriyle birlikte,
Anladığım kadarı, değildir hiç yenilmez...
Yani kâfir kaybeder, ömrünü heba eder,
Akıl ile çözemez, her şeyini inkâr eder,
İnkârını açıklar, gerçeği değerlendirmez,
Rabbine iman etmez, yolundan da men eder…
Bin şükür ki Rab’bime değilim erze ağacı,
Pek sağlam da sayılmam, Rab’bin katında,
Büyük günah işlemem, belki kılmadıklarım,
Eski isyankârlığım, hepsi bu onun katında…
(1995)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 4.10.2011 10:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!