Ervahı Ezelim Şiiri - İsmail Ersöz

Hatırlamıyorsun!
Biz seninle Kalu Bela’da karşılaşmıştık,
Sen o zamanda bu kadar güzeldin.
Bilmiyorsun!
Hz. Âdem’den önce indi dünyaya sana olan aşkım,
Ben o zamanda böyle yalnız idim.
Aşk kitabının ilk sayfasını ben açtım,
Senin adını yazıp, kalemimi kırıp attım.
Her harfime cennette bir köşk vaat ettiler,
Bense bir gülüşüne ahiretimi sattım.
Şimdi utanmadan karşıma geçmişler,
Mecnun’a aşkın oğlu diyorlar,
Haşa! Benim öyle bir oğlum yok!
Leyla’ya Aslı’ya güzel diyorlar,
Yalan! Adının geçtiği bu kitapta onların adı yok.