Bir tutam mutluluk rica edebilir miyim Tanrım?
Ve ben
ömrümün en büyük hatasını yaptım
kalktım üç noktayla biten aşklar çoğalttım
varlığına inandım mutlu biten masalların
birde ölen sevdiklerinin arkasından yas tutan sevdalıların
korkuyorum
Kokusunu alacaklar diye içimde ki mezarlığın
affet
nefes almamın karşılığı ,
kaburgamı kırmak olduğunu çok geç anladım
Artık imlasız cümleler topluluğu tenim
Okudukça özneler dökülüyor kirpik uçlarımdan
ve yağmurlar düşüyor avuçlarıma
Kinleniyor ruhumda ki paranoyak piç
ama inan ki ,
ölümün paradoksu bu sevgilim .
Hadi
şimdi söyle de ki ,
dilin varamayacağı kadar yakın/dı
ve
yakışırdı tekbir'li bir ölüm bana da
oysa herkes susmalı artık
Herkes
S
u
s
m
a
l
ı
çünkü
Ruh ile ten arasında secde ediyor bir eyvah Ve Aşk ,
ah' lar ağacında asılan en büyük ervah-ı günah
9 aralık 2017
Esra KeskinKayıt Tarihi : 27.8.2018 16:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!