Nefes alarak derin...
-Sigaram yok içmem ben.
-Sen az anladın kardeşim.
Ve az yaptın, az düzelttin.
Etini farketmiş gibisin yeni yeni
Ortada bir kalp durumu var
Olursa
Bir ihtimale sığınıp başını
Çıkardığın kuyudan görürsün
Kızıla çalan rüzgarlı saçlarını O'nun
Dalgalanırken/Simsiyah denizin üzerinde
Öyle yorgunum ki bugün
Hislerimin denize paralel dağlarına tırmandığım
Bu akşam
Çiçek yordu beni
Hem mağlup oldum, göğsüm zehir ister
Bir yıllık seriyi bozar, kendime çelmeyi takarım
Yarın doğum günün
Adınla tükeniyor tüm sözcükler
Yarın doğum günün
Sen doğdun ya; açsın çiçekler
Yarın doğum günün
Yorgunların uyanıp yattığı
Tekkede açtım gözlerimi
Bir kez daha kaldırıp
Gökyüzüne-Ama bu sefer inat ederek biraz da-
Bu kadın benim dedim
Böyle olmalı
Debra Steiskal
Bir nehrin kenarında oturmuş
Ağlamaktadır
Bölüşmeden önce yazısını/ Uzaklardan gelecek bir genç ile
Yaralarını sarmaktadır
Kapkara ellerde boya kutuları
Sürüp giden telaşemde ben
Farkına varmadan boyadılar gökyüzünü
Kırmızı etekli, gri topuklu ayakkabılı bir kadın
Hem yüzü hem kıyafetleri eskimiş
Çorapları kaçmış ve o yıllanmış karavanın önünde oturmakta
Denizi seyrediyor derseniz yalan olur bu
Zira gözlerinden akan
Yıllar önceki bir makyajın sadece lekeleri değil
Mendilimde taşırım
Titrek bakışlarını onun
Bir kuş kanadından farksız olan
Ve kalp üzeri cebime saklarım
Ellerimde ellerinin izi vardır
Ne dağ büyür
İçinde ne ağaçlar biter
Kendine verdiği sözler
Miskindir
Coşkun pınarların kenarlarında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!