Ertugrul Sahin 2 Şiirleri - Şair Ertugru ...

Hasretin ateşi beni yakarken
Yaş dolu gözlerim seni ararken
Kumral saçlarını tararken
Kopan her telini bana sakla

Elbet yeni bir gün doğacak

Haykırdım adını yedi cihana
Düştüm senin yüzünden yollara
Arıyorum her gece seni yıldızlarda
Beni bulursun bastığın toprakta

Kayboldum ela gözlerinde

Bir gece yarısı kaçarsa uykun
Sen sakın dert etme şehir uyusun
Çek şöyle perdeleri gök yüzüne bak
Her baktığın yıldızda beni bulursun

Sokak lambasının üstüne bir bak

Bir resim yarısı yırtık
Bir kuş kanadı kırık
Bir garip görürsen yuvası yıkık
İşte o benim hatırla beni

Dertle kavrulmuş avare gezen

Olur da bir gün yolda saçı sakalı bir birine karışmış birini görürsen içten içe kendince şiir okuyup sevgi sözleriyle ağlayan gözlerle bakan kendi kulağına fısıltayacaksın benim içinde şiir yazıp sevdiğini söyleyen biri vardı diye.

Ey şafaklarıma sakladığım güz güneşim
Ben seni meleklerin sessiz huzuruyla sevdim
Uzat bana uzat ki dudağını öpüp ben öpeyim
en güzel masallarında düşlerinde ben olayım
Savurki beni yeniden seni seveyim

Hasret nöbetini bana yazdırdın
Çektiğim her çile yürek nişanım
Bundandır belki de hep perişanlığım
Gönül teknesine kahır bindirdimiğm
Verdiğim için sana gölümü
Kolların mı suçlu ben mi suçluyum

Bilemezsin

Mavi gök yüzümü yoksa gecenin ışıkları olan yıldız mı? diyen en iyi seni dinleyen.
Güneşin sıcağında üşüdün mü peki? ya Şubat'ın soğunda ısındı mı sen hiç?
Peki ya sarıldımı mı ? sen hiç yastığa sevdalım diyip
Gözlerinden yaşlar kurudumu ağlamaktan ?

Gurbet ellerde olmadı seven
Hayat savaşıma çok oldu gülen
Bende bir gün son nefesimi verirken
Güler miyim ağlar mıyım bilinmez

Bir gurbet bir sıla gider gelirim

Ne güzel şeydir bilir misin seni her an anmak
Adına şiir yazmak Türkü okumak.
Ne güzel duygudur bilir misin seni sevmek,
güneşe bakınca gözlerin yanması sana bakarcasına
ne güzeldir bilir misin gecenin kör karanlığını aydınlatan yıldızları seyre dalmak.
Gecenin sessiz huzur vermesi gibi gözlerine dalmak,