Ne desem anlamıyorsun ya olsun;
ben ölünce anlarsın kıymetimi.
Söylediklerim gelir belki aklına,
belki sana olan sevgim.
Senin yanın da yakaladığım
mutluluklarım canlanır gözlerin de,
Aşığım diyorsun ya, olmaz be arkadaş.
Aşk eğreti durur senin üzerinde.
Alışırız; ben çok seviyorum diyorsun ya.
Alışamazsın düzenbaz çünkü
senin bünyen aşkın yükünü kaldırmaz.
Aşk; kıymet bilmeyenlere yakışmaz.
Hasretin den harap düşecekmiş bedenim,
düşsün!
Yokluğun dan bitap düşecekmiş düşüncelerim,
düşsün!
Hapsolacakmışım odalara
duvarlar üstüme üstüme gelecekmiş,
Bazen, aşk için dengeyi kaybetmek...
dengeli bir hayatın gereğidir.
Hadi benimle hayallerinde buluş.
Gönlümden uzanan elleri tut.
Aşkı bir kural gibi değil de...
Şiirlerin özgürlüğünde
Kimsesiz kalmışım, yüreğimin kıyıların da.
Yalnız bir hayata uyanıyorum her sabah.
Geceler yoldaşım, umutlar sırdaşım oldu.
Sorgusuz sualsiz, bırakıyorum kendimi yokluğuna.
Hüzünüm ün ağırlığından tutamıyorum
Sen bir kumarbaz, ben ise, kumar kağıtları.
Oynayan her zaman sen olmuşsun,
bir kozdan ibaretmişim ellerin de.
İhtiyaç duyduğun da,
yaşadıklarının arasına koymuşsun.
Dağıtmaktan hiç korkmadığın,
Yorgunum ;
Yorgunluğum kimsenin umurunda değil farkındayım...
Yüreğim toz toprak misali harabe oldu
bir fırtına çıkar içimde diye beklemekteyim.
Yıkık bir şehir gibi hissediyorum kendimi
Artık gizli gizli, kapılar ardında ağlamaktan bıktım...
Kendi göz yaşlarım da ölmek istemiyorum Allah'ım!
Her düştüğüm de kalkıp yürümeye çalışmaktan bıktım.
Tutma artık bırak! Ne ellerini,
ne de yüreğini istemiyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!