Gözlerinde mutluluk, parıldar durur,
En güzel tebessümler, ondan sorulur,
Tayfuna döner bazen, sonra durulur,
Babasının kuzusu, Ertuğrul bebek...
Kendi halinde oynar, sabah kalkınca,
Kimseye sitem etmez, sevinç taşınca,
Dünyaya meydan okur, keyfi kaçınca,
Annesinin gururu, Ertuğrul bebek...
Her kardeş öbüründen, farklı olamaz,
Dördü de birbirinden, şirin yaramaz,
Onlardan ırak olsam, gönül yatamaz,
Kardeşlerin küçüğü, Ertuğrul bebek...
Annesi oğlunu sever, yere bırakmaz,
Kardeşleri kavgada, onu paylaşmaz,
Dedeler ve nineler, onsuz yapamaz,
Ailemin maskotu, Ertuğrul bebek...
Kayıt Tarihi : 3.11.2007 11:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şu anda 1.5 yaşında olan sevgili oğluma... O şimdiden bir Mehmetçik! .. Bu Vatanın bekçisi! ...
![Osman İnci](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/03/ertugrul-bebek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!