Seni çizmek istedim, önümdeki ak tualime.
Model aramadan başvurdum hayalime.
O kadar netti ki hayalin perdemde.
Sanki seni ezberlemişim her demde.
Fırçamın uçarak gidişini gördüm.
Elimde olmayarak onu tanıyormusun diye sordum.
Sen ki gözlerimi kör eden Juana!
Bakmıyorsun bile suratıma artık,
İnkara yanaşma herşeyi biliyorum.
Aramızda senin kahrolası gururun var ya!
Aldırmaz görünüyorum ama bak Juana.
Suratım karmakarışık, gölgeler var.
Kahrediyorum şimdi seni tanıdığım güne.
Lanetle anıyorum o uğursuz günü.
Kördüm sanki seni gördüğüm zaman
Ama inan günah ne sende ne de bende...
O kadar güzeldin ki o gün
Uzun salık saçların, iri simsiyah gözlerinle,
Geri verin ayyaş akşamlar gerçekliğimi.
Yaratıcılığım tuz buz oldu koynunda.
Özenemem artık Tanrılığa.
Kuytular emdi aydınlıkları.
Neden karanlıktır sorma.
Silik bir gölge gibi girdim akşam karanlığa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!