Ertesi Gün Şiiri - Gülay Yıldız

Sessiz sedasız çekilmek hayatından
Ertesi günlerde sorguladığın varlığımı
Sensizliği içime çekip yok etmek dileğim
Yaşanası en güzel anları hiçe sayarcasına
Sensizlikten yana kullanmak hakkımı emelim
Yaşamın en dipsizliğini tatmış gibi dursada zaman
Bensizliği sana ölümüne hissettirip
Bensizlikten ağlayana kadar acı çektirmek
Bensiz seni aciz kılmak dileğim
Özle, delirircesine
Özle, gözlerinden dökülen her yaşta daha da çok
Düşün, merak et, kara topraklara sarıl adımlarım var diye
Endişelen çalmayan telefonlara bakıp
Delir çalan telefonlarda sesimi duymadığında
Sev! ölesiye iste yanında
Ancak, ancak o zaman geleceğim yanına…