Ertesi Gün... Şiiri - Bülent Ahmet Alp

Ertesi gün...
Saat 12:37...
Henüz birşey yemedim...
Bir saat önce kalktım...
Bugün son bulmasını istiyorum...
Dışarıda ümitsiz güneşli bir gün var...
Artık her yerde yazıyorum...
Şimdi otobüsteyim.
Ve ne olecağını bilmeden...
Birşeylerin kokusunu alıyorum...
Olmayacak birşey olabilir mi?
Birşeyleri değiştirebilir misin?
Bir kırılma noktası yaratabilir miyim?
İnce bir çizgi bu asılnda...
Rüzgara bırakmalıyım kendimi...
Belki de uykunun en derin yerinde hiç uyanmamalı...
Neredeydi?
Arıyorum...
Gerçekten arıyorum...
Büyük bir sonsuzlukta,
birden yanıp sönen ışıklar gibi
yavaş yavaş süzülüyor...
Sonra dökülüp gidiyor...
Ve seslerin içinde sessizlik olmaya devam ediyorum...
Uçurumun kenarında yakalayamıyorum...
Bir türlü açılmayan kapılar,
beni kapatıyor şimdi içimde...