Gözlerimde taşıdığım dünya ağrısı,
Alnımda ve avuçlarımda sancıyan hırs...
Biliyorum, biliyorum bir gün yetmeyecek edilen yeminler iknaya.
Bir gün kimse inanmayacak kimsenin insanlığına.
İdeoloji üreten merdiven altlarını basacak gerçek duruşun asaleti.
Dumura uğrayacak sahtekarlık,
Öfkenin kusulduğu yerden başlayacak;
Yeni bir ideoloji sancısı..
Bir ses dolduracak zulmün sokaklarını,
Çocukların oynadıklarıyla aynı değil attığınız misketler bayım!
Bu oyunu adil oynayın!
Bir kaybedişin ardından yeniden yazılamaya başlayacak,
Sürekli kaybettiği oyunun kuralları mazlumların…
Hassasiyeti yüreğime çakan şairler.
Bir melek yapın mısralarınızdan,
Bir cümle kurun,
Aklım susmaların eşiğinden kaçacak!
Bir ayna koyun dünyanın önüne,
Bunca çirkinliğe rağmen;
Kendisini güzel sanışından dönmeyi unutacak!
Ey alışmışı kaybedişlerin!
Durma koş,
Zafer bir sonraki yenilgiden sonra kazanılacak!
Bacasından barışın tüttüğü dünya,
Bir şiirin bittiği yerde kurulacak…”
Aslınur Güzeldal
Kayıt Tarihi : 25.7.2017 20:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aslınur Güzeldal](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/25/ertelenmis-zafer.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!