Ertelenmiş Sevgiler Şiiri - Nedim Uçar

Ay ışığı yaslanırken dağlara,
Serin bir rüzgar eser.
Yangın yerlerinde bulutlar tutsak,
Gökten bombalar yağar, yıldız yerine,
Namlular alev kusar.

Ufukların kızıllığında bir yaşam,
Zamanı yutan zifiri karanlık.
Tükenmiş umutların kırıntılarında,
Aydınlık şafağa hasretiz tümden,
Sevincimiz bir anlık.

Utangaç çocukların ellerinde uçurtma,
Kargaşayı paylaşma duygusu.
Alıngandır terkedilmişliğimiz ezelden,
Toprağın altında fay kırığı,
Üstünde yaşam korkusu.

Acıların sıvandığı yorgun gündüzlerde,
Sarı benizlerde ölüm beyazlığı.
Yoksulluk karası yüzümüzde,
Yalnızlık yarası yüreğimizde sızı,
Beklerken aydınlığı.

Yağmurun hüznüdür toprağı ıslatan,
Kimselere anlatamadığım.
Var olmak bir özgürlükse eğer,
Yaşamak ölmeye değer,
Hiç unutamadığım.

Uzak iklimlerin esintisinde,
Kuşların kanadı kırık.
Karanfil kokar beyaz ellerin,
Açıver gönül kapısını ansızın,
Bitsin bu ayrılık.

Ertelenmiş sevinçlerin gölgesinde,
Sevgidir esenliğin yapısı.
Suyun mavisinde sessiz bir ağıt,
Anımsatır insan olduğumuzu,
‘’Hakikat Kapısı’’.
Dr. Nedim UÇAR