Hani ellerin nerede?
Ölüyorum yalnızlıktan görmüyormusun.
Can veren canımı alan ellerin.
Pencereme tünemiş dağlar yıkılıyor üzerime.
Virane sokaklara açılıyor kapılarım.
Kim yazdı bu kaderi, bu neyin yalnızlığı.
Tüm sevdiklerim eksiliyor ömrümden.
Ne duvarlar yıktılar üzerime.
Cehennemde yaktılar ruhumu haberin var mı.
Varla yok arasındaki o araf,
Canıma okuyor duyuyormusun feryadımı.
Koşar adım geçiyor günler.
Bir ben kalıyorum, zamanın çarmıhına gerilen.
Zamanın artıklarıyla sevilen, bilinen.
Sana değil kendime kızıyorum.
Boşlukta kalan ellerimin, benim tek sebebi.
Hasret Sayınta
Kayıt Tarihi : 23.12.2023 23:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasret Sayınta](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/12/23/ertelenmis-gun-batimlari.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)