Ertelenmiş Bir Aşkın Anatomisi

Ertelenmiş Bir Aşkın Anatomisi

biz aynı kitapta erteledik aşkı;
bize sevmeyi,dövüşmeyi öğreten kitabın arasına
kavga,
umut,
ve düşten ibaret yüreğimizi koyarak
saçlarını tutuşturup,
dudaklarını yakarak.
gözlerine dokunmadan,
gözlerine bakmadan.
hiç başlamamış bir hayat türküsü gibi
unutmaya yontarken anılarını yaşamın,
arasına bir ölü çocuk saçı,
kan bulaşmış bir ceylan tüyü koyarak.
isimsiz binlerce insanın
anlamını yitirdiği gecelerde,
silahların göğsünü zorladığı bir çocuk gibi,
hayata tükürürcesine yırtarak -insan olmanın günahları-kitabını.
uzun kuyruklar uzanmışken dağların bağrına,
yahut bir çocuk usul usul izlerken gözlerini,
vurulup düşen babasının.
bir ana
camilerde,
düğünlerde,
gerdek sabahlarında değil,
dağlarda karşılaşırken ak alınlı evladının
al kan göğsüne,
su,
vuslatı aşıp taşı kırmakta,
dostu düş,
düşmandan ayırmakta iken,
sevmek aforoz edilmiş bir piçlik duygusu gibi,
gizlenirken yüreğin kuytu köşelerine,
sürgünlük bir türkü olup düşerken dağlara,
öfkeler dağlaşır iken bir ana feryadında,
güllerin adı verilirken çocuklara,
ve çocuklar
bir gül gibi ezilirken
yasal postallar altında,
beklemek kutsallaşırken gideni,
giden dağlara bırakırken düşlerinin sıcaklığını,
ve dağlar saklanırken binlerce gerillanın yüreğine,
susmak bize yakışır,
yaraşırmıydı söyle!
bir türkü gibi çatmadan yüreği,
çarpmadan namussuzun yüzüne
ak südünü
kara koyunun beklemek...
beklemek sade doğmasını güneşin,
yükünü sırtlanmadan yarınların beklemek
yaraşırmıydı söyle!
bize sevmeyi,dövüşmeyi öğreten kitabın arasına
kavga,
umut,
ve düşten ibaret yüreğimizi koyarak erteledik aşkı.
ve yaşarsak,
hep kaldığımız yerden devam etmecesine yarıda bıraktığmız
çocukluk oyunlarımız;
Saklambaçlarımız,
körebelerimiz gibi,
yalnız bize ait olan,
tatlı bir düş halinde unutup,
yıldızlara salıverdiğimiz uçurtmalarımız gibi erteledik aşkı,
bir gün
kaldığımız yerden devam etmecesine…