Ertelenmeye Gelmezmiş Vedalar

bugün olmasa bile yarın nasılsa gidecektin
alışmadan gözlerinin rengine
ve gülüşüne kirpiklerinin
sıcaklığını bilmeden henüz ellerinin
dayamadan sırtımı sırtına
duymadan henüz kokunu
olur ya insanız işte
alışmak da var bunlara
deli gibi bir özlemek gelir sonra
biner omuzlarımıza
ağlamak avrat işi,yükle sırtıma
en güzel ben ağlarım bana
mevsim hazana yaprak sarıya çalanda

/bugün değilse bile,yarın elbet gidecektin
gönlümün beşiğinde,aşkın eşiğindeydin/

ben seni benden çok sevmişim çocuk
işporta çığlıklarınla bölme uykumu
elma şekeri iki buçuk…

kuyunun dibi.......