Ertele Şiiri - Furkan Enes Abça

Sitemim sana değil tıkırtına.
Yalnızca içimde kopar fırtına.
Vur kamçını bu zalimin sırtına.
Doğmaz güneşler bir daha, ertele.

Güneşin feri mi sönmüş bu ne hâl?
Hazreti zâtı eder bizi pek kâl.
Mecnun gibiyim istemem dahî lâl.
Doğsa bile güneşin, yine ertele.

Bir çift gözümü kaybettim, son fedâ.
Tek ben miyim, yok başka bir sedâ.
Vâid'e sorsunlar bu mu hak edâ?
Doğacakmış güneş, aynen; ertele!