Nasıl sevmiştim seni
Dinleyince beni, Ferhat’ından Mecnun’a
Kerem’inden Tahir’e
Nam salmış tüm aşıklar varlığından utandı
Birinci olmak da değildi derdim
Derdim beni birinci yaptı
Görmediğim yerleri gezmekteyim seninle
Gözlerim değil ki yalnız sana açılan…
Meriç nehrinin iki kıyısındayız şimdi
Bir yanda çimen kokusu
Diğer yanda sonbahara yüz tutmuş yapraklar
Sonunda susacak kadar konuştum- Durdum
Büyük hünermiş susmak
Sonunda sevgiyi anladım…
Önceliğimi azalttım sevdiklerimi çoğalttım
Görür gibi oldum kendimi
Bakımsız bir düş bahçesinde geçiyor günlerim
Erguvanlar sararmış
Gülün mecâli yok diken olup batmaya
Nasıl ıssız ve soğuk, nasıl kirli ve puslu
Bir çiğ tanesi yetmez artık dallanıp budaklanmaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!