Çıplak dolaşır duygularım gecenin karanlığında
Yokluğunun acısı, kırbaç misali şaklar sırtlarında
O an hayalin gelir sensizlik kokan küçük işkence odama
Uyumak istesem de aklım hayaline bilenir
Ümitlerim kırar camları, seni bekler her biri sokak başında
Hani gözlerinden yaş gelmese de ağlar ya insan
İşte ben öyle sessizce gidişine ağladım bugün
Ayrılık değil mutluluğumuzu bitirmek için
Çabalayan zamandı beni ağlatan
Beraber geçirdiğimiz saatleri
Yine yaktım kalbimdeki mumu birkaç saatlik
Yıllar sonra misafirimsin yine biraz bulanık
Gecenin en sarhoş vaktinde dileniyorum seni
Yine senden habersiz, yine herkesten çok seviyorum seni
Hasretinle kavrulan yüreğimi körüklüyor yalnızlık
Bugün kalbimi acıtan yönünle anımsadım seni dostum
Önce bütün ortak düşüncelerimizin kırıldığını hissettim, derinde
Ne güzeldi o düşünceler.
Beynimdeki bütün olumsuz düşünceler aynı cephede toplanmış
Benim ise seni savunma ihtimalim kalmamıştı
Gül, layık olana verildiğinde,
Gülüş, içten geldiğinde,
Sevgi, değeri bilindiğinde,
Mutluluk gerçekten istendiğinde, anlam kazanır
Gülü vermek için, layık olanı bulmak,
Gelecek için filizler ekerken hayat bahçesinde
Geçmişin tecrübe dolu kuru yapraklarını yok etmemek
Şimdinin açtı açacak tomurcuklarını ezip geçmemek
Ortağın olacak kişinin bahçesini iyi incelemek gerekir
Mutlu olmak için çabalarken dünya üzerinde
Senin yokluğundur, şu gönlümü yakıp kavuran
Sana duyduğum özlemdir, gözlerimden yaş olup akan
Kan değil, sanki zehir damarlarımda dolaşan
Zaman soysuz bir köpek, giderken arkandan havlayan
Vur istersen gönlümü, şimdi gökten yere
Ey hayat bana ağlama diyorsun
Bir elinle verdiğin mutluluğu
Diğer elinle geri alıyorsun
Sevmenin kapısından içeri gireceğim vakit
Kapıyı hep suratıma kapatıyorsun
Sevgiyle büyüttüğüm aşk fidanlarıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!