Dinleyerek konuşan, çocuk gibi gülendi,
İnsanın değerini sarraf gibi bilendi.
Ersin Onulduran’sız eksik kaldı Mülkiye,
Hocaların içinde en önlerde gelendi.
Konuşan kim olursa ilgiyle dinleyendi,
Daha ilk sözlerinden niyeti anlayandı.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Birikimli
Aydınlık kişileri yitirdikçe acımız derinleşiyor Nevzat Bey,
Ersin Bey'e rahmet diliyor
Ailesinin ve arkadaşlarının üzüntüsünü paylaşıyorum bende...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta